Levensenergie

Energie is het vermogen om iets te beïnvloeden. Energie is nodig om een lichaam te versnellen, een stof te verwarmen, een elektrische stroom te creëren of elektromagnetische golven uit te zenden. Planten, dieren en mensen hebben energie nodig om te leven. Energie kan vrij stromen of worden opgeslagen, bijvoorbeeld als voedsel, olie of in een (water) reservoir in de bergen.

Energie is inwisselbaar. Het bestaat als fysieke energie zoals hierboven beschreven, maar ook als materie, informatie en bewustzijn. In Logosynthese begrijpen we energie als de scheppende kracht van Essentie, de energie van het leven. Dit is niet nieuw: Aristoteles verwees al naar het begrip physis, een groeikracht in de natuur die ervoor zorgt dat organismen zich ontwikkelen tot hogere vormen, dat embryo's uitgroeien tot volwassenen en dat gezonde mensen naar hun idealen toewerken.

Verschillende culturen hebben verschillende namen voor deze kracht: de Egyptenaren kenden het begrip “Ka”, de Indiase traditie heeft “Prana” en de Chinezen noemen het “Qi”. Zelfs het wetenschappelijke concept van evolutie kan een goed vermomde vorm van deze kracht zijn.

Veel biologen en psychologen staan sceptisch tegenover het concept van levensenergie. Freud noemde het idee van een universele scheppende kracht in de natuur “een aangename illusie” en Rudolf Virchow schreef al in de 19e eeuw: “De medische wetenschap (...) heeft bewezen dat het leven slechts een uitdrukking is van een optelsom van verschijnselen, die stuk voor stuk plaatsvinden volgens bekende natuurkundige wetten.”

Eric Berne, de grondlegger van de transactionele analyse, bleef welsprekend buiten de discussie: “Misschien bestaat physis (levensenergie) helemaal niet, maar ondanks ons vermogen om zekerheid te krijgen over dit onderwerp, zijn er zoveel dingen die gebeuren alsof er zo'n kracht is dat het gemakkelijker is om mensen te begrijpen als we aannemen dat physis wel bestaat.” ⁱ

ⁱ Berne, E. (1982). A Layman’s Guide to Psychiatry and Psychoanalysis (Een lekengids voor psychiatrie en psychoanalyse). Simon & Schuster.

Energiepsychologie en daarmee Logosynthese – heeft een andere benadering: zij gaat uit van het bestaan van alomvattend, betekenisgevende levensenergie en maakt van deze energie zijn basisprincipe.

Energiepatronen

Logosynthese beschouwt onze levensenergie als stromend of gebonden in energiepatronen. Als levensenergie niet stroomt, is het stil, wachtend om geactiveerd te worden, vastgehouden in structuren. Al onze statische waarnemingen, ideeën, gevoelens, emoties en gedachten worden gecreëerd uit vastgezette energie en kunnen de doorstroming van onze levensenergie blokkeren of belemmeren. In dit aardse bestaan hebben we een balans nodig tussen stromende en stilstaande energie om ons te kunnen oriënteren. Als te veel van onze levensenergie stroomt, wordt onze geest chaotisch en overweldigd. Als te veel van onze energie stilstaat, of zelfs bevroren is, kunnen we niet meer adequaat handelen en reageren.

Mensen en gebeurtenissen op ons levenspad kunnen deze balans beïnvloeden. Zo kunnen energiestructuren ondersteunend of beperkend zijn. Onder-steunende structuren fungeren als bakens in een zee van indrukken en gebeurtenissen in het dagelijks leven. Beperkende structuren creëren problemen. Ze bieden geen oriëntatie: ze genereren inadequate reacties.

Het ruimte-tijd-continuüm

In Logosynthese gaan we er ook van uit dat deze bevroren energiepatronen bestaan in een ruimte-tijd-continuüm, net zoals tafels en stoelen op een bepaald moment een bepaalde plaats hebben in je woonkamer. Als je een foto neemt van deze objecten, bevries je dat moment in een foto. Als een ervaring overweldigend is, kun je dat moment bevriezen als een energiestructuur in je persoonlijke ruimte, op dezelfde manier waarop je foto's maakt.

Je kunt deze energiestructuren zien, horen, voelen, ruiken of zelfs proeven. Ze zijn 'in je geestesoog'. Als je je ouders herinnerd, zie je misschien de uitdrukking op hun gezicht, hoor je misschien de stem van je vader of voel je de armen van je moeder om je heen. De perceptie van elke persoon, object of gebeurtenis in ons leven kan leiden tot de creatie van een energiestructuur in je ruimtetijd veld.

De combinatie van al deze structuren biedt een kaart om je weg te vinden in het leven. Dit kan een kaart zijn met lege gebieden en verkeerde routes, maar het kan ook een fijn gedetailleerde weergave van de buitenwereld zijn.

Energiepatronen zijn het krachtigst als ze zich in je lichaam bevinden of in je directe omgeving, in je persoonlijke ruimte. Structuren kunnen bedreigend of stimulerend zijn en je kunt er met veel verschillende emoties op reageren. Een herinnering aan een geliefd persoon kan leiden tot vreugde of verdriet, afhankelijk van de plaats van die persoon in ruimte en tijd. De stem van een persoon die je niet mag kan leiden tot woede of angst, zelfs als de persoon duizend kilometer verderop is.

Tijdens en na traumatische gebeurtenissen worden delen van de energie van het Oorspronkelijke Zelf afgesplitst en bevroren als afzonderlijke energiepatronen: storende herinneringen.

Een meisje dat misbruikt is, draagt de bevroren beelden, geluiden en lichaamspercepties van de ervaring in haar ruimtetijd veld. Deze energiepatronen bevatten een beperkte vorm van bewustzijn, opgesloten in het moment van het trauma en losgekoppeld van het bewustzijn van het Oorspronkelijke Zelf en de bijbehorende Essentie.

Het bevroren bewustzijn in deze structuren kan worden gereactiveerd in reactie op soortgelijke of geassocieerde (verbonden) gebeurtenissen. Als iemands baas zich op dezelfde manier gedraagt als een boze vader zich gedroeg, zal de persoon dezelfde emoties voelen als bij de traumatische gebeurtenis met de vader.

Omdat deze reactivering extreem pijnlijk kan zijn, creëert het Zelf verdedigingsmechanismen, een andere vorm van energiestructuren, die het Zelf beschermen tegen het opnieuw ervaren van het trauma.

Na meerdere traumatische gebeurtenissen wordt een aanzienlijk deel van iemands levensenergie bevroren in herinneringen, fantasieën en overtuigingen. Het Volwassen Zelf is, wat er na deze gebeurtenissen over is van het Oorspronkelijke Zelf.

De stroom van levensenergie herstellen

Onze taak als begeleiders van verandering en ontwikkeling is het herstellen van de energiestroom in de bevroren structuren en het helen van het gefragmenteerde Zelf, om het weer heel te maken.

Logosynthese richt zich op de herverbinding van de cliënt met het Pad van het Volwassen Zelf, met de Essentie en hun missie. Het lost de diepste oorzaak van lijden op: de loskoppeling van Essentie als gevolg van de reactivering van traumatische herinneringen, met hun bijbehorende fantasieën en beperkende overtuigingen.

Daarom moeten we een analyse maken van de traumatische ervaringen die mensen hebben doen afdwalen van het pad van het Oorspronkelijke naar het Volwassen Zelf. Zodra we een analyese gemaakt hebben, kunnen we de mechanismen oplossen die de persoon heeft ontwikkeld om de pijn als gevolg van de activering van deze traumatische ervaringen te vermijden.

Logosynthese stelt mensen in staat om de energie van afgesplitste delen terug te halen en de stroom van levensenergie te herstellen. Deze afgesplitste delen kunnen zowel vastzitten in het verleden als dwangmatig gericht zijn op de toekomst. Mensen leren ook om de energie van overgenomen waarden, overtuigingen, emoties en gedragspatronen uit hun energiesysteem en uit hun persoonlijke ruimte te verwijderen, terug naar waar ze in eerste instantie zijn gecreëerd of waar ze geen kwaad meer kunnen. Hierdoor kan het Ware Zelf, de unieke Essentie, tevoorschijn komen.

Om dit te laten gebeuren moeten we ons realiseren dat de meeste van onze emoties, overtuigingen en gedachten niets anders zijn dan bevroren gedachtevormen die we als echt waarnemen, en dat we deze steeds opnieuw activeren.

De eerste stap op weg naar heling is het terughalen van onze energie door deze los te koppelen van verschijnselen, emoties of overtuigingen. In een tweede stap brengen we de energie van anderen, die ook vastzit in de bevroren wereld die verbonden is met het verschijnsel, terug naar waar het hoort. Dit gebeurt door de kracht van woorden. Dit behoeft nadere uitleg.

Een voorbeeld uit de praktijk – Sarah - podiumangst oplossen

Sarah is een 30-jarige bedrijfsmanager. Ze wordt angstig als ze piano moet spelen voor mensen. Binnen een paar minuten kan ze dit probleem oplossen met behulp van Logosynthese. Ik vroeg haar om zich de situatie voor te stellen waarin ze de angst ervaart en begeleidde haar vervolgens door de stappen van de Logosynthese procedure:

Sarah: Ik zie mezelf piano spelen, helemaal gespannen.

Sarah krijgt een zin:

“Ik neem al mijn energie die vastzit in dit beeld van mezelf terwijl ik piano speel terug naar de juiste plek in mezelf.”

Sarah herhaalt de zin hardop en is een tijdje stil:

Ik word een beetje rustiger.

Sarah krijgt een tweede zin:

“Ik verwijder alle energie die niet bij mij hoort met betrekking tot dit beeld van mezelf die piano speelt en stuur het naar waar het werkelijk thuishoort.”

Sarah herhaalt de zin en is opnieuw een tijdje stil:

Ik word verdrietig en kan niet meer spelen.

Sarah krijgt een derde zin:

“Ik neem al mijn energie die vastzit in al mijn reacties op dit beeld van mezelf terwijl ik piano speel terug naar de juiste plaats in mezelf.”

Dan, na een lange stilte, zegt Sarah:

Ik speel muziek, geen noten!

De kracht van woorden

Het geval van Sarah illustreert hoe Logosynthese de Essentie direct aanspreekt door de manifesterende kracht van gesproken woorden.

In psychotherapie, counseling en coaching is dit een revolutie. In de spirituele traditie is het helemaal niet nieuw. In de geschiedenis vinden we vele voorbeelden van creatieve en magische handelingen uitgevoerd door middel van woorden. In deze traditie vinden schepping, heling en magie plaats door woorden als een manifesterende kracht op zichzelf, zonder dat er uitleg nodig is:

·     En God zei: Laat er licht zijn en er was licht.

·     Jezus zei tegen de verlamde man: Sta op, neem uw draagstoel en wandel. En terstond werd de man genezen, en hij pakte zijn draagstoel op en liep.

·     Abracadabra, afgeleid van het Aramese Avrah ka dabra: "Ik creëer terwijl ik spreek".

Traditionele counseling en psychotherapie methoden hebben de neiging om op het gebied van biologie en psychologie te blijven. Ze passen het gesproken woord niet toe in zijn helende en manifesterende kracht. Taal wordt gebruikt als een instrument om de werkelijkheid te beschrijven en indirect de eigen wereld te beïnvloeden – door conditionering, interpretatie, trance, verankering en cognitieve (verstandelijke) reframing (herdefiniëring).

Logosynthese biedt specifieke vormen om toegang te krijgen tot de manifesterende kracht van woorden. Deze kracht wordt dan gebruikt om destructieve gedachtevormen op te lossen en de energie die erin vastzit, is daarna onmiddellijk beschikbaar voor de persoon in het hier-en-nu. Dit helingsproces bereikt de kern: Het oplossen van bevroren energiestructuren stelt het Ware Zelf in staat om tevoorschijn te komen en zich uit te drukken.

Het proces van Logosynthese heeft een tastbaar effect. Na een succesvolle interventie verandert de sfeer in de kamer. Het lijkt op een speciale manier stil te worden: de tragische geluiden minder opdringerig, het vogelgezang sterker. Silvia, een cliënt die werkte met haar angst voor een komende operatie, schreef na een sessie op een vrijdag:

Het is nu zondagavond en ik heb nog steeds geen huilbui of emotioneel dieptepunt gehad sinds de sessie van gistermiddag. Fantastisch! Af en toe herinner ik me dat de operatie eraan komt, maar er gebeurt niets dramatisch meer. Ik heb de indruk dat de Logosynthese zinnen nog steeds in mijn lichaam zweven en zich aan het vestigen zijn. Het proces is in mijn beleving nog niet voltooid, maar het drama is verdwenen. Normaliteit en feiten nemen het over.

Normaal gesproken komt het symptoom waar de cliënt mee werkt niet terug. Maar het kan heel goed gebeuren dat nieuwe aspecten van gedissocieerde (afgescheiden) delen aan de oppervlakte komen.

De Logosynthese Basisprocedure

De Logosynthese methodes volgen bepaalde patronen, die na verloop van tijd een ritueel kunnen worden. De basisprocedure bestaat uit vijf stappen, zowel in zelf-coaching als onder begeleiding van een professional.

De voorbeelden hieronder zijn geformuleerd voor de zelfcoaching-modus, maar ze zijn ook geldig in het werken met cliënten. Professionele begeleiding heeft het enorme voordeel dat de cliënt zich veel veiliger kan voelen bij het ophalen van traumatische herinneringen en fobische fantasieën: Je staat er niet alleen voor.

Als je een solide samenwerkingsverband hebt, wordt de cliënt niet afgeleid door de details van de procedure en kan hij zich volledig concentreren op de verwerking van de opgehaalde herinneringen, fantasieën en overtuigingen.

Voor de duidelijkheid in deze tekst heb ik ervoor gekozen om me te beperken tot de verwerking van een verontrustend beeld of stem in een concrete situatie.

Zoals je uit de casusvoorbeelden kunt leren, is dit slechts één voorbeeld van een toepassing van de Logosynthese basisprocedure. Het Logosynthese handboek biedt een breed scala aan mogelijkheden in de toepassing van Logosynthese bij herinneringen (trauma's), fantasieën (fobieën) en beperkende overtuigingen.ⁱⁱ

1.   Een ruimte vrijmaken

Elke toepassing van Logosynthese begint met het creëren van ruimte voor de verwerking van bevroren energiestructuren. Bij zelf-coaching plannen mensen vrije tijd zonder verplichtingen, op een plek waar ze niet gestoord worden. Sommigen beginnen graag met een ontspanningsoefening, anderen draaien rustgevende muziek om de ruimte te openen voor het verwerken van een storende of vervelende situatie, maar dit is niet noodzakelijk.

2.   Focussen op een onaangenaam of beperkend onderwerp

In deze staat van veiligheid en concentratie kun je je richten op een onderwerp, een persoon of een situatie waarin je reageert met negatieve emoties zoals angst, verdriet, boosheid of schaamte. Eerst onderzoek je de emoties en lichaamssensaties die bij deze situatie horen.

Zoek een score op een schaal van 0-10 (10 is maximale belasting) voor het leed dat deze situatie veroorzaakt en maak aantekeningen over je fysieke en emotionele toestand. Deze beschrijving is belangrijk om zelf de verschillen door de Logosynthese procedure te kunnen opmerken. Hierna verplaats je de emoties en lichaamssensaties naar de achtergrond en ontspan je even.

3.   Focus op de waargenomen representatie van het onderwerp

Verplaats nu je concentratie van je eigen fysieke en emotionele toestand naar de persoon of situatie die het ongemak veroorzaakt waar je last van hebt.

Denk bijvoorbeeld aan een persoon op wie je met belastende stress reageert:

• Waar in de ruimte om je heen zie je deze persoon? Voor je? Achter je? Links van je? Rechts van je? Boven je? Onder je?
• Hoe weet je dat de persoon daar is? Zie je de persoon? Hoor je de persoon? Voel je zijn of haar energie?
• Is er een detail dat vooral irritant of storend is? De ogen of de mond in het beeld van de persoon? De stem? Zijn of haar lichaamshouding?

Deze vragen geven een antwoord op de vraag hoe je een storende of vervelende situatie waarneemt. De persoon is niet aanwezig in de werkelijke situatie, maar er bestaat een representatie (voorstelling) van de persoon in je persoonlijke ruimte. Deze voorstelling leidt tot de emotionele reactie die je in stap 2 hebt ontdekt.

4.   De zinnen en hun werkpauzes

Nadat je de aard en de mate van het fysieke en emotionele leed hebt vastgesteld en je de voorstellingen van de persoon of situatie die tot het leed hebben geleid hebt ontdekt, kun je de Logosynthese zinnen uit gaan spreken. Je zegt elke zin en dan laat je deze een of twee minuten bezinken of totdat je een verschuiving in je voelt. In de eerste zin wordt de energie opgehaald uit de representatie van de persoon of situatie X die leed veroorzaakt:

1.   Ik neem al mijn energie die vastzit in dit (beeld, stem) van deze (persoon of situatie) X terug naar de juiste plaats in mezelf.

Laat deze zin even bezinken.

Mensen reageren heel verschillend op een zin. Sommigen worden emotioneler, anderen voelen een diepe opluchting. Soms gebeurt er niets en zien we een effect na de tweede of derde zin.

Het is het beste om een zin te laten werken tot je een verschuiving voelt en dan naar de volgende zin te gaan.

Het uitspreken van de tweede zin verwijdert de energie, die niet bij jou hoort, uit je persoonlijke ruimte en stuurt het naar waar het hoort:

2.   Ik verwijder alle energie die niet bij mij hoort gerelateerd aan dit (beeld, stem) van deze (persoon of situatie) X uit al mijn cellen, heel mijn lichaam en uit mijn persoonlijke ruimte en stuur het naar waar het werkelijk thuishoort.

Deze zin kan de opluchting die door zin 1 in gang is gezet verdiepen of tot andere effecten leiden. Emoties die na de eerste zin naar boven zijn gekomen, verdwijnen weer.

Ook hier gebeurt er soms niets.

Sommige mensen reageren met plotselinge vermoeidheid, misselijkheid of hoofdpijn. Deze symptomen verdwijnen meestal als je een of twee glazen water drinkt.

Als je een verschuiving voelt, schakel je over naar de derde zin, waarin je de energie terughaalt die vastzit in je reactiepatronen op de voorstelling van de persoon of de situatie. Als je geen verschuiving voelt, laat je de tweede zin twee of drie minuten bezinken en zeg je daarna de derde zin:

3.   Ik neem al mijn energie die vastzit in al mijn reacties op dit (beeld, stem) van deze (persoon of situatie) X terug naar de juiste plaats in mezelf.

Nogmaals, laat deze zin ook weer twee of drie minuten bezinken en observeer wat er gebeurt? Meestal, na de werkpauze, heeft de kracht van woorden de stroom van levensenergie voor het aangesproken aspect hersteld en deze energie omgeleid naar je Volwassen Zelf en je missie in het leven.

Ga nu terug naar het punt waar je begon en onderzoek de verschillen:

• Hoe is de verontrustende voorstelling van die persoon veranderd?
• Op zijn plaats in de ruimte? In het beeld? In de stem? In de energie die van die persoon uitgaat?
• Hoe belastend/stressvol is deze voorstelling nu, op een schaal van 0 tot 10 (10 is maximale belastende stress)?

In de meeste gevallen is het niveau van leed dat wordt ervaren als reactie op de representatie van de persoon of situatie X afgenomen, of komen er andere herinneringen naar boven die meer leed veroorzaken. Als je nog steeds niet tevreden bent met het resultaat van de procedure, kun je deze herhalen voor het oorspronkelijke aspect waarmee je bent begonnen, of je kunt je richten op een ander aspect Y en de procedure herhalen voor dit aspect.

4.   De toekomst testen

Als de representatie van de persoon of de situatie geen belastende stress meer veroorzaakt en er geen nieuwe beelden, stemmen of andere perceptuele (waargenomen) representaties (voorstellingen) verschijnen, kun je het resultaat van de toepassing van de zinnen testen.

Stel je een situatie voor waarin je die persoon weer ontmoet. Hoe zou je nu anders reageren op deze persoon?

De kans is groot dat je nieuwe opties beschikbaar hebt in je gedachten en emoties, die op hun beurt zullen leiden tot een nieuw gedrag in de situatie met die persoon. Deze test kan ook leiden tot de ontdekking van nieuwe aspecten die je kunt neutraliseren met de Logosynthese procedure: identificeren, lokaliseren, neutraliseren.

Er komt geen einde aan de mogelijkheden van deze methode, omdat het Volwassen Zelf voortdurend evolueert. Hoe meer beperkende energiestructuren worden opgelost, hoe meer energie er (vrij) beschikbaar is voor je missie in het leven.

Logosynthese toepassen in zelf-coaching

Voor mensen die emotioneel en mentaal stabiel zijn, is Logosynthese een uitstekend systeem om alledaagse uitdagingen op het werk, in relaties en bij het omgaan met gezondheids- en geldkwesties te verwerken.

Het is relatief eenvoudig om de procedure te leren in een eendaagse workshop zoals aangeboden door Logosynthese instructeurs of uit mijn zelf-coaching boek uit 2015.ⁱⁱⁱ Men kan Logosynthese gebruiken om presentaties of moeilijke vergaderingen voor te bereiden, om verontrustende gebeurtenissen in het dagelijks leven te verwerken of om taken in een rationeel perspectief te bekijken.

Het komt vaak voor dat mensen moeite hebben met Logosynthese als ze het voor het eerst zelf gaan gebruiken. Met oefening gaan de zinnen echter makkelijker vloeien en wordt zelf-coaching routine. Hoe meer energie de methode vrijmaakt, hoe gemakkelijker het wordt om traumatische ervaringen onder ogen te zien en bevroren energiestructuren te herkennen.

Er zijn echter grenzen aan het zelf toepassen van Logosynthese, ook al zouden mensen willen dat ze alles zelf konden oplossen.

Zodra traumatische gebeurtenissen uit iemands verleden een rationele omgang met mensen en omstandigheden in de weg staan, is het raadzaam om de hulp in te roepen van een getrainde professional.

Zo'n begeleider kan een werkalliantie bieden die de problemen van de cliënt in perspectief plaatst en die de persoon in staat stelt om traumatische ervaringen onder ogen te zien en te verwerken. In de afgelopen jaren heeft de training van professionals veel aandacht gekregen binnen de Internationale Logosynthese vereniging (LIA).

Logosynthese zelf-coaching kan ook een rol spelen bij voortdurende begeleiding door een coach, een counselor of een psychotherapeut.

Als er een hechte werkalliantie tot stand is gekomen en de cliënt verschillende problemen heeft opgelost met behulp van de Logosynthese zelf-coaching, kan deze een rol spelen in de doorgaande begeleiding door een coach, counselor of psychotherapeut en kan de begeleider de procedure aan de cliënt leren en hem aanmoedigen om deze te gebruiken voor kleinere kwesties, waarbij de emotioneel betrokken thema's worden overgelaten aan de sessies met de professional.

Omdat de cliënt de ervaring heeft dat de zinnen werken, zal hij of zij meer zelfvertrouwen krijgen. vertrouwen als ze de procedure kunnen oefenen. Op deze manier zal de autonomie en onafhankelijkheid van de cliënt toenemen. Na verloop van tijd kan de frequentie van de sessies worden teruggebracht tot het minimum dat nodig is om de problemen te verwerken die de cliënt alleen niet aankan.

Voorbeelden uit de praktijk

Pierre - het neutraliseren van verontrustende verwachtingen

Pierre is een jonge man met de ziekte van Crohn, die zich vrijwillig aanbood voor een video opnamesessie. Hij moet regelmatig een colonoscopie ondergaan en hij wendde zich tot mij omdat hij de afspraak voor dit vervelende onderzoek maar bleef uitstellen. De laatste was vijf jaar geleden gedaan en het werd tijd. In het eerste gesprek bleek dat de weerstand van Pierre niet te maken had met het onderzoek zelf, want dat gebeurt onder narcose, maar met de vervelende voorbereiding waarbij je liters van een onaangenaam ruikende vloeistof moet drinken. Hij was ook bang voor een herhaling van een eerdere situatie waarin hij de inhoud van een paar flessen van deze vloeistof had overgegeven, waarna hij weer helemaal opnieuw moest beginnen. Deze sessie met Pierre is een goed voorbeeld van het gebruik van Logosynthese in een counseling sessie, die binnen de hierboven beschreven grenzen blijft.

Toen Pierre zich de voorbereiding van de colonoscopie voorstelde, was zijn niveau van onrust extreem hoog, een 10 op de schaal van 0-10. Bij de toepassing van de Logosynthese zinnen ging Pierre door het neutraliseren van een hele reeks van waargenomen triggers, dat wil zeggen:

• De vreselijke smaak van de zoutoplossing die hij moest drinken.
• De roze kleur van de zoutoplossing in de flessen.
• De visuele markeringen op de flessen, die aangaven hoeveel hij elke 15 minuten moest drinken.
• De geur van de zoutoplossing in zijn neus.
• De kinesthetische ervaring van zijn maag die bijna explodeerde van de vloeistof.
• Het beeld van zichzelf, toen hij een golf van de vloeistof uitbraakte.

Na deze rondes voelden Pierres voeten warm aan en nam hij de kleuren in de kamer intenser waar. Toen ik hem vroeg om zich voor te stellen dat hij een afspraak maakte en de voorbereidingen doorliep, moesten we nog een laatste ronde doen op het beeld van de monitor en de colonoscopie buis in de onderzoekskamer. Toen zei hij: "Ik voel me moe, nu ga ik slapen terwijl ze de procedure gaan doen." Het bleek dat de procedure van de colonoscopie zelf gepaard ging met een diep gevoel van ontspanning door de algehele verdoving.

Alexander - Stoppen met roken

Op de tweede dag van een driedaags trainingsseminar presenteerde Alexander zijn wens om te stoppen met roken. We hadden dat de avond ervoor afgesproken, hij had sindsdien niet meer gerookt en ervoer nu echt hunkeringsverschijnselen. Hij rookte al jaren af en aan en sinds kort was hij weer begonnen. Toen ik hem vroeg WAAROM hij rookte, antwoordde hij dat hij daar behoefte aan had. Deze 'behoefte' uitte zich als een gevoel in zijn borst, een 'zuigende kracht'. Ik vroeg hem of hij echt geloofde dat deze kracht een behoefte aangaf om een sigaret te roken. Alexander bevestigde dat. Ik vertelde hem dat ik mijn twijfels had over die hypothese en leidde hem voorzichtig terug in de tijd naar de eerste keer dat deze zuigende kracht zich voordeed.

Al snel herinnerde hij zich een situatie waarin hij zich als zevenjarige in het ziekenhuis alleen had gevoeld: zijn ouders waren er niet. Hij meldde dat dit de eerste keer was dat hij dit gevoel had, lang voordat hij zijn eerste sigaret had aangeraakt. Toen ik met hem verder terug in de tijd ging, kwam er een andere herinnering naar boven uit de tijd dat hij vier jaar oud was. In deze herinnering werd hij wakker uit de narcose na een operatie, en weer was er niemand. Zijn keel voelde droog aan.

Alexander neutraliseerde deze herinnering met behulp van de Logosynthese zinnen; daarna voelde hij een grote opluchting. Daarna leidde ik hem terug naar de situatie in het ziekenhuis om 7 uur, en hij zag zichzelf voor de deur van de kamer staan, wachtend op zijn moeder. Na twee rondes met zin 1 was dit beeld verdwenen.

De intensiteit van het symptoom in zijn borst was afgenomen, maar het was nog niet verdwenen. Omdat dit een demonstratie was, was er een tijdslimiet en moest ik het afmaken. Ik gaf hem een laatste ronde voor 'de verborgen waarneming die leidt tot dit gevoel in mijn borst' en toen ging 'de zuigende kracht' weg.

Alexander had geleerd dat het symptoom in zijn borst niet betekende dat hij een sigaret nodig had. Dat gevoel werd geassocieerd met een vroeg jeugdtrauma dat af en toe opnieuw werd geactiveerd. Het roken van een sigaret deed het gevoel verdwijnen – voor een beperkte tijd. Nicotine heeft 10 seconden nodig om de hersenen te bereiken en de herinnering te kalmeren. Logosynthese heeft 30 seconden nodig om een laagje van de onderliggende traumatische structuur af te pellen. Alexander beoefent nu liever de laatste.

In de lunchpauze na de sessie was er geen behoefte om een sigaret te roken. In de toekomst zal Alexander wat huiswerk hebben, omdat andere aspecten van een traumatische jeugd zeker naar boven zullen komen: Als kind werd hij vier keer opgenomen in het ziekenhuis en dit zal waarschijnlijk niet zijn enige ervaring zijn met in de steek gelaten worden.

Ik zie vaak een verband tussen vroege ervaringen van verlating en verslavingsgedrag. Als het ons lukt om toegang te krijgen tot deze traumatische gebeurtenissen en ze te neutraliseren, zal de behoefte aan middelen en acties om de pijnlijke toestand te beheersen in intensiteit afnemen.

Lara - Het overwinnen van de angst om auto te rijden

Lara had een fobie voor autorijden en lange autoritten met haar man brachten haar in paniek. Ze zei: "Ik voel me opgesloten" en het idee dat er mijlenver geen boerderij of ander gebouw te zien was, maakte haar erg angstig. Toen ik met haar terugging in de tijd naar de oorsprong van de angst, bleek dat die er al haar hele leven was, zelfs al bij haar geboorte.

Toen ik Lara door haar eigen zwangerschap begeleidde, was er geen angst in de eerste drie maanden in de baarmoeder. Wat gebeurde er dan wel? Ze vertelde het verhaal van haar moeder over een auto-ongeluk waarbij haar ouders betrokken waren. Het was in de vierde maand dat Lara in de baarmoeder zat. De auto was total loss, maar niemand was echt gewond. Moeder was geschokt.

Toen we de Logosynthese zinnen namens Lara's moeder deden, was er een enorme opluchting, met diepe zuchten, vooral na de tweede zin. Bij de terugkeer naar de herinnering aan de baarmoeder schakelde Lara onmiddellijk over naar haar geboorte en zei "Ik zit vast!": precies de woorden die ze had gebruikt voor haar ervaring in de auto. Op het moment van de geboorte had ze echt vastgezeten, omdat haar bevalling meer dan 24 uur had geduurd vanwege een stuitligging.

Toen we de zinnen deden voor Lara's waarneming van het lichaam van haar moeder bij de geboorte, was er opnieuw een diepe opluchting. Toen ik haar vroeg om de aankomende lange reis in de auto te visualiseren, begon ze te glimlachen en zei: Ik kijk uit naar onze vakantie!"

Training in Logosynthese voor professionals

Het potentieel van Logosynthese reikt veel verder dan het bereik van deze tekst. De basis van de methode is weliswaar eenvoudig te leren, maar de professionele toepassing van het model met cliënten vereist een vooropleiding in coaching, counseling of psychotherapie, evenals verdere scholing in Logosynthese.

Cursisten gaan een intensief en persoonlijk proces in waarbij de concepten en methoden die ze tot dusver gebruikten, in vraag worden gesteld, voordat ze het geleerde overbrengen naar de werksituatie thuis. Ook centraal in het Practitioner Curriculum staat het besef dat elke cliënt de persoonlijke geschiedenis van de professional zelf kan activeren. De grenzen van wat je cliënten kunnen bereiken, wordt altijd bepaald door je eigen grenzen. Je ontwikkeling en het ontvouwen van Essentie in een professionele context zijn daarom belangrijke doelen van het programma.

De Logosynthesis International Association (LIA) stelt normen op voor de inhoud en structuur van het trainingsprogramma. Certificeringstrainingen worden aangeboden als Practitioner, Instructeur, Master Practitioner en Trainer in Logosynthese. De vereniging informeert het publiek ook over Logosynthese, trainingsprogramma's en getrainde professionals, en onderhoudt de website www.logosynthesis.international .



Over de auteur

Willem Lammers, MSc, DPsych, TSTA, is erkend klinisch en sociaal psycholoog, psychotherapeut en consultant voor mensen en organisaties. Hij is ook gecertificeerd als docerend en superviserend Transactioneel Analist (TSTA). Sinds 1987 leidt hij een groot opleidingsinstituut voor coaching, counseling en supervisie, ias AG, nu in Bad Ragaz, Zwitserland. In zijn training, praktijk en onderwijs heeft Willem vele jaren doorgebracht op het raakvlak van lichaam, geest en spirit, in systemen als transactionele analyse, NLP, the Reconnection, het Monroe Instituut en Energiepsychologie. Door deze verkenningen ontdekte hij in 2005 Logosynthese en sindsdien heeft hij dit verder ontwikkeld en anderen hierin getraind. Willem heeft een privépraktijk voor psychotherapie, supervisie en coaching. Zijn onderwijsactiviteiten brengen hem naar vele landen in Europa en overzee. Willem is de auteur van tien boeken en talloze artikelen op dit gebied.

ⁱ Logosynthese® is een internationaal geregistreerd handelsmerk, eigendom van Willem Lammers. Opgeleide professionals genieten van de wettelijke bescherming die voortvloeit uit deze registraties.

ⁱⁱ Een overzicht van de boeken van Willem Lammers vind je onder de URL: www.logosynthesis.net/reading

ⁱⁱⁱ Lammers, Willem (2015). Zelf-coaching met Logosynthese. CreateSpace.

Bron en kopijrechten tekst ©2023, dr. Willem Lammers, MSc, Dpsych, TSTA, www.logosynthesis.net

Vertaling tekst en afbeelding PTSS Voorbij, Johan Reinhoudt

Logosynthese® en vertalingen van deze term zijn geregistreerde handelsmerken van dr. Willem Lammers, en mogen niet worden gebruikt zonder zijn uitdrukkelijke voorafgaande toestemming.